Wyroby pamiątkarskie dzieli się według źródeł wytwarzania na artystyczną wytwórczość ludową, wytwórczość chałupniczą i rzemieślniczą oraz wytwórczość artystów plastyków. Niezależnie od tego w handlu wyróżnia się wyroby pamiątkarskie według podziału asortymentowo-surowcowego, a więc wyroby z ceramiki, metali, skór, słomy, wikliny, z drewna i innych tworzyw. Wyroby pamiątkarskie z drewna były i pozostają tradycyjną umiejętnością na terenie całego kraju, szczególnie w zakresie różnego rodzaju galanterii drewnianej, stolarki lub rzeźby ludowej. Wykonywane są najczęściej z drewna sosny, brzozy, jesionu lub dębu, a zdobienie wykonywane jest za pomocą rytowania, wypalania lub malowania. Bardzo poszukiwane i cenione są artystyczne meble ludowe, charakterystyczne dla danego regionu. Do artystycznych wyrobów pamiątkarskich z drewna należą rzeźby figuralne, płaskorzeźby, zabawki oraz instrumenty muzyczne. Galanteria z drewna obejmuje kasety, statuetki, świątki, talerze barwne, wieszaki do łyżek, łyżki, fajki, broszki, korale i inne. Przy ocenie jakościowej wyrobów pamiątkarskich z drewna należy sprawdzić w szczególności: dokładność wykonania i wygląd zewnętrzny, zgodność wykonania z pierwowzorem, oznakowanie oraz czy drewno nie wykazuje wad niedopuszczalnych, takich jak zasinienie, mursz, zabrudzenie, pęknięcia lub wypadające sęki. Wyroby pamiątkarskie z wikliny znane są w bardzo szerokim asortymencie. Wiklina jest krzewiastą odmianą wierzby. W Polsce są uprawiane szlachetne odmiany wikliny o cienkim rdzeniu i długim pręcie, nadające się do wyrobu wysokogatunkowych przedmiotów koszykarskich. Wiklinę ścina się pomiędzy 15 lutego a 15 kwietnia, przed rozpoczęciem wiosennej wegetacji. Po ścięciu wiąże się ją w wiązki i umieszcza w wodzie. Gdy pręty zaczynają się rozwijać, zdziera się z nich korę i suszy je na słońcu. Z prętów i kijów wiklinowych wyrabia się koszyczki i galanterię.